Abim Che

Ernesto "Che" Guevara... Yirminci yüzyılın efsanevi
devrimcisi, bazılarının taptığı, bazılarının ölesiye nefret ettiği bir politik
figür, öte yandan yaşasaydı tepki göstereceği biçimde metalaştırılmış, popüler
kültürün elinde bir ikona dönüştürülmüş idealist ve eylem adamı.

Kendisi de Arjantin’deki dikta rejiminin zindanlarında
yıllarca çile doldurmuş bir militan olan Juan Martin Guevara, Che’nin Bolivya
dağlarında katledilişinden yarım yüzyıl sonra sessizliğini bozuyor ve abisini
anlatıyor. Yoğun, içe oturmuş bir hüznün damgasını vurduğu bu anılarda Che’nin
yetiştiği sosyal çevre de var, üzerinde çok etkisi olan annesiyle ilişkisi de,
biyografilerinde kendine pek yer bulamayan babası ile kimileri gerçek birer
karakter olan akrabaları ve dostları da. Yeri geldikçe, Che’nin hayata,
siyasete, edebiyata ilişkin görüşlerine, değerlendirmelerine de yer veriyor
küçük Guevara.

Ama esas önemsediği, dile getirmek istediği artık kendisi
yetmişini devirmiş bir ihtiyar iken hep genç kalacak olan abisi ile, yıllarca
mezarı bile belli olmayan sevgili ölüsü ile bağı. Juan Martin Guevara’nın
kâğıda döktüklerini eşsiz kılan, başkalarının anlayamayacağı ve anlatamayacağı
bu insani boyut zaten.