Benim Hüzünlü Orospularım

Benim Hüzünlü
Orospularım’ın başkişisi, yaşamı boyunca hiçbir kadınla parasını ödemeden
sevişmemiş yaşlı bir gazeteci. Yalnızlığının çaresini günlük, sıradan ilişkilerde
aramış bu çirkin ve çekingen ihtiyar, 90. yaş gününde kendine alışılmamış bir
armağan vermeye kalkışıyor. Eskiden tanıdığı bir genelev patroniçesini arayıp
el değmemiş bir genç kızla birlikte olmak istediğini söylüyor. Patroniçe, onun
bu isteğini yerine getirecek, ama yaşlı adam her ziyaretinde "uyuyan güzel"
Delgadina’yı seyretmekle yetinmek zorunda kalacak, yaşamının güzünde kendisine
böylesi bir oyun oynayan yazgısına boyun eğecek; ne ki bu çok özel ilişkiden o
güne değin hiç tatmadığı bir aşk doğacaktır. 

García Márquez, yaşlılığın hüznünü olağandışı bir aşkın
coşkusuna dönüştürüyor. Belki de ölümü güzelleştirmek için... Ustanın elinden
yaşlılığa, cinselliğe, aşka ve ölüme bir güzelleme.