Hoş Bulduk Hayat

“Ne acayip şeymiş bu yaşlılık. İki beden ku¨çu¨k bir takım elbisenin

içine zorla sığdırılmışım sanki. Üzerimdeki ceket ve pantolon öyle

dar ki, kollarımı bacaklarımı kımıldatmakta zorlanıyorum. Dikkatsiz

bir hareket sonucu her an yırtılabilirler. Kıyafetime uyum sağlayıp

bir köşede ağırbaşlılıkla oturabilsem sorun olmayacak aslında.

Ama damarlarımda kaynayan kanı soğutamıyor, yu¨reğimdeki deli

tayı dizginleyemiyorum bir tu¨rlu¨. Kendime verdiğim sözu¨ tutup

yaşlılığımla çocukluğumu buluşturmakla hata mı ettim yoksa?

İlkokul mu¨sameresinde saçları pudrayla beyazlaştırılıp zorla dede

rolu¨ne çıkartılmış öğrenci gibiyim. Dışım kış, içim bahar...”

Ünlu¨ bir şair olan Hu¨srev Pertev, ölmeden önce bir vasiyette

bulunmuştur: Özgu¨r iradesiyle yayımlanmış kitaplarının dışında

geriye tek bir satır bile bırakmak istemiyordur...

Attilâ Şenkon, merhum bir şairin çalışma odasında bulunan

yayımlanmamış bir metinle başlayan, genç ve azimli bir editöru¨n

dedektif titizliğiyle birleştirdiği parçalarla açıklığa kavuşan özgu¨n bir

hikâye anlatıyor.

Hoş Bulduk Hayat, okuru, yazarların ve yayıncıların dolambaçlı

yollarında kaybolmaya davet ediyor, edebiyatın dünü ve bugu¨nu¨

arasında bir yolculuğa çıkarıyor.