On Üç Günün Mektupları ve 1967-1978 Mektupları

Düşünüyorum da aşk sözcüğünü de biraz eksik bulu­yorum şu
senlen ben arasındaki ilişkiye. Daha büyük, daha sağlam bu bizimki. Aşk onun
içinde sadece bir kısım galiba. Ötesinde aşkla birlikte, ama yer yer, zaman
zaman onu aşan başka duygular, başka esriklikler, başka baş dönmeleri de var
bizde. Seni seviyorum; ve senin için her şeyim. Beni sevi­yorsun; ve benim için
her şeysin. Bir insan için şu kısa hayat­ta bundan daha büyük ne olabilir ki.

Cemal Süreya, Temmuz 1972’de Okmeydanı SSK Hastanesi’ne
yatan eşi Zuhal Tekkanat’a hastanede kaldığı on üç gün boyunca mektuplar
yazmıştı. Zuhal’e ve oğulları Memo’ya olan sevgisini, hayallerini ve
özlemlerini, mutluluk ve kaygılarını anlattığı, şiirinden tanıdığımız
içtenlikle kaleme alınmış bu mektuplar, Süreya’nın ölümünün ardından Erdal
Öz’ün sunumuyla kitaplaştırıldı. Kitabın ikinci kısmını oluşturan 1967-1978
tarihli mektuplarla birlikte On Üç Günün
Mektupları, bir büyük aşkın "sevda sözleri"yle bezeli tanıklığı ve
tarihçesi.