Zahir

Gözden kaybolmuştu ama
ancak şimdi anlıyordum ki Zahir, bir nesneyi takıntı haline getirmiş bir
adamdan çok daha öte bir şeydi, Borges’in öyküsünde bahsettiği Kurtuba camiinin
bin sütunundan sadece biriydi, ya da iki senedir korkunç biçimde tecrübe ettiğim
üzere, Orta Asya’da bir kadındı. Nesilden nesle aktarılmış her şeye yönelik bir
takıntıydı Zahir, hiçbir soruyu cevapsız bırakmıyor, bütün boşluğu dolduruyor,
her şeyin değiştiği gerçeğini hesaba katmamıza asla izin vermiyordu.

Savaş muhabiri karısı bir gün ansızın kayıplara karışan ünlü
bir yazar… Paris gecelerinde gizli buluşmalar… Şamanlar ve berduşlar…
Yoksulluklarına rağmen hayatı dolu dolu yaşayanlar… Yazgılarının peşinden
koşanlar… Yüreğini pusula ederek yollara düşen bir âşık…

Paulo Coelho’nun en samimi romanlarından Zahir, Santiago Yolu’nda filizlenip
Paris sokaklarından geçerek Orta Asya’nın bozkırlarına uzanan büyüleyici bir
aşk hikâyesi.

Aşk vahşi bir güçtür.
Zapt etmeye çalışırsak bizi mahveder. Hapsetmeye çalışırsak bizi köle eder.
Anlamaya çalışırsak bizi şaşkına çevirir.